In gesprek met Marcel en Rita De Vis, oprichters van Marisan
Nieuwe mijlpaal voor oprichters van Marisan
We spreken jaren ’80 wanneer Marcel De Vis de eerste uurwerken en rekenmachines verkoopt. Ook toen al was hij geïnteresseerd in aanhechtingen en etikettering. In 1991 richtte hij samen met echtgenote Rita een bedrijf op: Marisan, gespecialiseerd in verpakkings- en textielactiviteiten.
Na meer dan drie decennia genieten zij van hun welverdiend pensioen. Het ideale moment voor een openhartig gesprek waarin Rita en Marcel – met sappige Gentse tongval – terugblikken op hun carrière. We vroegen hen naar de geheimen achter hun succesvolle samenwerking.
Terug naar het begin van Marisan
Hoe startte het verhaal van Marisan?
Marcel De Vis: “Ons verhaal startte in 1991. Ik stond in voor de verkoop, Rita voor alle papierwerk. Tijdens de beginfase leverde ik zelf alle bestellingen – van Limburg tot de kust. Zo bouwde ik een fantastische band op met de klanten, zowel met de mensen in het magazijn, waar ik vaak hoorde hoe we producten konden verbeteren, als met de mensen op kantoor. Bestellingen schreef ik trouwens nooit op – mijn geheugen liet me namelijk nooit in de steek.”
Hoe kwamen jullie erbij om aanhechtingen te verkopen?
“Op mijn eerste job pionierde ik in België met de verkoop van elektronische uurwerken en kleine rekenmachines met dubbel geheugen. Daar startte ik destijds ook al met aanhechtingen en etiketten. Zo verkochten we als eerste prijstangen. Dat zijn apparaten waarmee je snel een datum, prijs of iets anders op een sticker drukt. Ook systemen waarmee je zaken aan elkaar niet, al dan niet met een kartonnetje ertussen werden hier gelanceerd. Mijn toenmalige werkgever en ik hadden in Amerika 10 aanhechtkoppen met pompsysteem gekocht als probeersel. Dat was destijds een grote investering. De systemen leken ons handig voor tal van binnen- en buitenlandse bedrijven. Ik kon bedrijven overtuigen van de tijdswinst. Ons systeem kon immers 1.000 nietjes in één proces schieten, in plaats van 4 à 5 keer manueel te moeten draaien.”
“Bij een grote textielklant in Ronse woedde op zekere dag een immense brand. Ik moest er materialen leveren en mocht niet door van een agent. Het hele bedrijf bleek uitgebrand te zijn. Bij de heropbouw van hun ultramoderne fabriek was de zaakvoerder geïnteresseerd in mijn eenvoudige, maar efficiënte systeem – hij plaatste een zeer grote bestelling en de bal ging aan het rollen. Daarna waren er tal van tapijtfabrikanten die bijvoorbeeld badmatten aan elkaar nietten met ons systeem.”
Wat was het geheim van jullie succesverhaal?
Marcel & Rita: “De essentie? Kwaliteit en service. Niet te snel groeien, maar ook niet te traag. Marisan groeide gestaag en gaandeweg stapten ook onze kinderen Sandra, Sven en Tania mee in het verhaal. Doorheen de jaren vergrootten we de productie- en opslagcapaciteit, verhuisden we naar de huidige vestiging in Merelbeke en openden we een kantoor in Bochum (Duitsland).”
“Eerbied en respect was de norm, ook voor kleinere klanten en bestellingen. Wie het kleine niet eert … We leverden topservice. We hielpen klanten uit de nood met snelle en correcte leveringen, maar dwongen tegelijk respect af. De persoonlijke band hielp ons daar zeker bij. We waren ook harde werkers. Inzet was het sleutelwoord. Zelfs als een klant wegging of wanneer eens een grote klant failliet ging, bleven we doorzetten in alle vertrouwen.”
Over het familiebedrijf en risico's nemen
Ondernemen met drie kinderen, is dat evident?
Marcel & Rita: “Dat was nooit een probleem. Ze gingen overal mee naartoe en kenden de zaak vanbinnen en vanbuiten. Sinds ze in de zaak zijn gestapt, kent iedereen zijn taak. We zijn trots dat onze kinderen hard werken en het bedrijf aan de top houden, dat is namelijk moeilijker dan een zaak opstarten. Iedereen bleef gelukkig altijd gezond en de kinderen namen de zaak over. We prijzen onszelf heel gelukkig.”
Hebben jullie risico’s genomen met het bedrijf?
Marcel: “Absoluut, maar wel altijd berekende risico’s. Zo zorgde ik dat er altijd een ‘zijstraatje’ was. Ik geloofde altijd ontzettend in het product, in de ‘machientjes om te prijzen’. Soms was er ook wat geluk bij een ongeluk, zoals de brand bij die klant in Ronse. Die ene grote bestelling zorgde dat de bal écht aan het rollen ging.”
De kracht van goed ondernemerschap
Jullie zijn positief ingesteld. Is optimisme volgens jullie de sleutel voor goed ondernemerschap?
Marcel & Rita: “We zijn inderdaad geen doemdenkers. Er mag eens een mindere dag zijn, maar over het algemeen moet je graag werken. En graag met mensen omgaan. We hebben van onze ouders geleerd om hard te werken, die mentaliteit zit ingebakken in ons DNA. We zijn altijd vriendelijk gebleven, dat kost niets, én het werkt in twee richtingen.”
“Nooit stonden we op met het idee dat we moésten gaan werken. Die discipline legden we onszelf op, anders loop je verloren. Gestructureerd werken is trouwens fijn werken. Je bereikt successen en op het einde van je werkdag ben je tevreden. Dan kan je met een gerust hart een pintje gaan drinken of gaan teerlingen (lacht). Omgekeerd werkt het niet. Wij moeten leren loslaten, de manier van werken is nu eenmaal niet meer hetzelfde als vroeger. Maar onthou dat een zaak als een kruiwagen is – je moet er met het hele team aan blijven duwen.”
Een snel veranderende industrie
Hebben jullie het gevoel dat er veel veranderd is in de industrie?
Marcel & Rita: “Jazeker! Alles gebeurt nu digitaal en … op afspraak. Vroeger kwam je ergens binnen en kon je zomaar je uitleg geven. Nu gebeurt dat veel meer via e-mail en is dat minder persoonlijk. Het is moeilijker om zakelijke contacten te leggen en het tempo ligt ook zoveel hoger. Mensen verwachten veel sneller een antwoord en de nodige service.”
Marcel: “Onze zoon Sven ging jarenlang mee naar de klanten. Hij zegt dat hij geen verkoper is zoals ik. Ik liep letterlijk en passant binnen bij bedrijven en vroeg terloops wie er de etikettering deed. Eigenlijk komt Svens werkwijze op hetzelfde neer, alleen is dat nu veel vaker van achter een scherm. We hoeven elkaars manier van werken heus niet na te apen. De tijden zijn veranderd. Iedereen mag een job op zijn eigen manier naar zijn hand zetten. Iedereen is een puzzelstukje van het geheel en verdient evenveel respect.”
Afsluiten met een anekdote en uitkijken naar de toekomst
Welke anekdote is jullie altijd bijgebleven?
Marcel: “Op een dag rinkelt de telefoon. Een man wou twee kleine dozen nietjes kopen voor zijn firma. Het interesseerde ons niet meteen, we verkochten per pallet aan onze doorverkopers en we bleven hen trouw. De man blééf echter aandringen. Ik legde hem uit waarom we enkel grotere oplages verkochten. Toen herhaalde hij de bedrijfsnaam en begrepen we dat het over een zeer gekend sportmerk – ik noem liever geen concrete namen – ging én dat de omvang van de mogelijke samenwerking zeer groot was. Mijn antwoord was: ‘Morgen lever ik’!”
Marcel en Rita, wat mag de toekomst jullie brengen?
Marcel & Rita: “Gezond blijven en nog lang kunnen genieten. Het vraagt zeker en vast een aanpassing van ons. Eerst en vooral om de zaak los te laten, dat is tenslotte een soort kindje van ons. Maar het moeilijkste is om de kinderen niet meer elke dag te zien. Op den duur vind je dat normaal en dat is het zeker niet. Maar ze doen het goed, ze mogen zo verder doen.”
Bedankt voor alles, Marcel en Rita!
Wij wensen Marcel en Rita alvast een goede gezondheid en veel plezier met de kleine – en grote – dingen des levens. Bedankt voor dit gesprek, en nog meer voor jullie onafgebroken inzet voor Marisan!